De laatste loodjes

In de laatste twee weken van juni worstelde de raad zich nog door heel wat vergaderstukken. Belangrijk was het wel, maar spannend was het niet. Dan is het juist interessant om de nieuwe sfeer en verhoudingen in de raad te bestuderen.

Kadernota: nu aan de slag

Op 19 juni stelde de raad in meerderheid de kadernota vast. Dit is een richtinggevend document voor de vaststelling van de begroting voor volgend jaar in november.

Er was voor de coalitiepartijen weinig te doen. De kadernota volgde kort op de presentatie van het coalitieakkoord. Dat coalitieakkoord mag er zijn, en de speerpunten zijn verwerkt in de kadernota. De meerjarenraming laat een licht positief financieel resultaat zien. Wat de SGP betreft niet het moment om op onze lauweren te gaan rusten, maar wel positief vergeleken met andere gemeenten in de regio. Die moeten op termijn tonnen tot miljoenen bezuinigen.

De SGP riep bij monde van fractievoorzitter Mulder het college op voortvarend aan de slag te gaan met de plannen van de coalitie. Hij besteedde bijzonder aandacht aan de zorg, woningbouw en werkgelegenheid. Maar het belangrijkste werd niet vergeten. Wijzend op de herdenking van de heilsfeiten op de feestdagen die achter ons liggen, gaf hij aan dat er van onze inspanningen niets terecht komt als Gods zegen gemist wordt. Voor de volledige tekst van de algemene beschouwingen, klik hier.

Gemeentelijke organisatie: laatste woord nog niet gezegd

Op 26 juni vergaderde de raad voor de laatste keer vóór het zomerreces. De agenda kende meerdere hamerstukken. Niet dat het onbelangrijke stukken waren, maar inhoudelijk debat was niet (meer) nodig.

Een van de zaken die wat meer discussie opleverde op deze avond, en al eerder tijdens de behandeling van de kadernota, was de hoogte van de uitgaven en ‘investeringen’ in de ambtelijke organisatie. De SGP begrijpt dat de enorme opdracht die naar de gemeente toekomt op het gebied van de zorg investeringen vragen. Ook willen we dat onze inwoners goed geholpen worden. Maar de hoogte van de verschillende structurele en incidentele posten deed bij de meeste fracties de wenkbrauwen omhoog gaan. Al verschilde de bewoording natuurlijk per fractie. Wat de SGP betreft komen we daarop nog nader terug bij de vaststelling van de begroting in het najaar.

“Het kan verkeren…”

Aan het begin van de nieuwe coalitieperiode beginnen de nieuwe verhoudingen in de raad zichtbaar te worden. Waar in de vorige periode een kadernota voor felle en lange debatten zorgde, overheerste nu de rust. Opmerkelijk zijn de opvallende verschuivingen bij de accenten die sommige partijen leggen. Leek GBS nog niet zolang geleden vooral naar de feiten te kijken en soms weinig behoefte had aan een brede raadsdiscussie, nu was het veel vragen naar de bekende weg en vermoedens uitspreken over wat tussen de regels door niet eens te lezen is. Ondanks deze opmerkingen stemde de GBS voor de kadernota. Het tegenovergestelde geluid kwam van de VVD. Iedereen weet hoe deze partij zich in het recente verleden tegen bijna elk raadsvoorstel keerde. Nu waren, tot grote verrassing, de opmerkingen over de kadernota positief. Maar toen het op stemmen aankwam stemde de VVD toch tegen omdat het eerder tegen het coalitieakkoord gestemd had. Iedereen weet ook hoe de VVD en de GBS elkaar vaak stevig in de haren gevlogen zijn. Nu was men het opmerkelijk vaak met elkaar eens. Onze gewaardeerde oud-collega raadslid Teun van de Weert van DS zou Bredero er bij gehaald hebben: ‘Het kan verkeren …”.