2 oktober 2015

De honden blaffen …

 De honden blaffen … en de karavaan trekt verder. Dat was de titel die we in het verleden weleens gebruikten voor een raadsvergadering waar nogal wat stevige taal werd gebezigd door de oppositie. Gelukkig kon een stevige karavaan van voorstellen verder trekken. Het werd wel een latertje op de raadsvergadering van 24 september jl.

De Breehoek: Een smak geld maar schoorvoetend akkoord

En weer vormde kulturhus ‘De Breehoek’ onderwerp van het debat. Schreven we op 28 mei van dit jaar bij de ‘voorbespreking’ nog “het mag allemaal wat kosten”, nu was dat het definitieve voorstel over het reddingsplan en toekomst van ‘De Breehoek’. Wethouder Van de Fliert presenteerde een scenario waarin ‘De Breehoek’ over een aantal jaren ‘slechts’ 35.000 euro subsidie per jaar nodig heeft. Helaas moet de gemeenteraad nu over de brug komen met een bedrag van ruwweg 6 ton. Toegegeven, de wethouder heeft haar uiterste best gedaan om een goed plan te maken. En ze heeft voor elkaar gekregen dat de structuur van de raad van toezicht (vetorecht voor de gemeente), de statuten en de controle door de gemeente drastisch zijn verbeterd. Dat is een compliment waard.

En dat deed Van Deelen dan ook, die namens de SGP het woord voerde. Met alle waardering die de SGP heeft voor de inspanningen van het college, blijft het een pijnlijke zaak dat we weer zoveel geld moeten bijlappen. Van Deelen ging in op het echte probleem van het kulturhus: Het is te grootschalig voor een dorp als Scherpenzeel. Dat zijn fouten uit het verleden die nu niet meer opgerakeld hoeven worden, maar we zitten nog steeds met de brokken. Wat de SGP betreft is de enige echt goede oplossing: kosten drastisch naar beneden, ruimte verkopen, en deelnemers eigenaar laten worden van onderdelen van ‘De Breehoek’. In dat licht is de omzetverwachting van de nieuwe organisatie wel optimistisch. Van Deelen sprak zelfs over een “fragiele begroting.”

Verkleinen en opknippen was echter politiek geen haalbare kaart. Alle partijen gaan voor het scenario van het college en doen er graag geld bij. De SGP doet dat schoorvoetend. Om de volgende redenen:

  1. Het gebouw staat er. We kunnen de keuzes, de structuur en de fouten uit het verleden wel aanwijzen, maar dat helpt nu niet meer.
  2. Mocht de stichting failliet gaan, dan hebben we een veel groter probleem. Het staat namelijk niet vast dat de gemeente dan het gebouw krijgt. Dan wordt het een miljoenenstrop voor de gemeente.
  3. De organisatie en de controle door de gemeente is nu beter.
  4. De wethouder deed, op aandringen van de SGP, een belangrijke toezegging. Het geld voor de ‘Breehoek’ wordt bij de gemeente geparkeerd. Het kan niet meer ‘verbrast’ worden.

Weijdelaer / Huis in de Wei: Nu snel aan de slag

Voor de renovatie van de woon-zorg zone bij ‘Huis in de Wei’ lagen het bestemmingsplan en beeldkwaliteitsplan op tafel. Dit werd met steun van de hele raad aangenomen. Woonstede en zorgaanbieder Ena kunnen nu aan de slag met de renovatie van ‘Huis in de Wei’ en het aanpakken van de omgeving. In de toekomst kunnen rond de vijver en achter de ALDI zorgeenheden gerealiseerd worden. Hopelijk gaat in de toekomst de supermarkt eigenaar ook meedoen in het plan.

Zwankhuizen vroeg namens de SGP aandacht voor de verkeerssituatie. Een ontsluiting van ‘Zuid’ over de Vijverlaan door een woon-zorgzone is voor de SGP een slechte zaak. Het college zal dit onderwerp bij de realisering sterk laten meewegen. Verder is de SGP tevreden over de hoeveelheid parkeerplaatsen die gerealiseerd wordt. Zwankhuizen benadrukte nog maar eens de luxe positie van Scherpenzeel dat een woon-zorgcentrum mag houden.

Tijdens het debat moest de GBS nog even beginnen over de regierol van de gemeente. Later op de avond kwam dit nog eens terug. Het heeft ‘alles’ te maken met het begrip ‘regierol’. Woonstede en Ena zijn de partijen die betalen en dus bepalen. De oppervlakkige interpretatie van GBS van het woord ‘regierol’ is waarschijnlijk ‘directierol’. Het zijn ook moeilijke woorden.

Permar: Zorgen over toekomst

Sociale werkvoorziening Permar in Ede bevindt zich in zwaar weer. Het bedrijf komt miljoenen tekort. Voor Scherpenzeel betekent het geen groot financieel risico, maar de raad heeft het beste voor met de doelgroep, te weten mensen met een arbeidsbeperking.

Daarom besloot de raad in te stemmen met een onderzoek naar een alternatieve vorm van samenwerking of afbouw van de relatie met Permar. De SGP stemde voor, met dien verstande dat het belang van de werknemers voorop staat en een eventuele afbouw gecontroleerd en gezamenlijk met andere gemeenten in de regio plaatsvindt.

Bezuinigen: Vervelend, maar nodig

Scherpenzeel heeft tot nu toe niet of nauwelijks hoeven bezuinigen. Om de gemeentefinanciën in de toekomst gezond te houden, moeten we een sober en degelijk financieel beleid voeren en dus snijden in de uitgaven. Het college stelde een breed pakket aan maatregelen voor om toekomstige aanslagen op de reserves van de gemeente te voorkomen.

“Bezuinigen doet pijn en is niet leuk, maar het moet” zo was de boodschap van Mulder namens de SGP. Daarnaast is er in de toekomst extra geld nodig, onder andere voor betere ICT (dienstverlening en beveiliging) en voor een extra klantmanager voor de jeugdzorg. Het risico op wachtlijsten is te groot en de jeugd die zorg nodig heeft mag niet de dupe worden. De SGP beperkt dan liever de uitgaven op minder belangrijke zaken dan het gat te dichten door lastenverzwaring voor iedereen via de OZB.

Nu kon gelukkig door meevallers bij de landelijke overheid (o.a. door Prinsjesdag) de pijn voor peuterspeelzaal ‘De Minisoos’ sterk beperkt worden.

De oppositie was zo voorspelbaar als de klok. Voor de een deugde de keuzes niet, voor de ander was de spaarpot van de gemeente nog groot genoeg. Eigenlijk was de kern dat er niet bezuinigd hoefde te worden. Zelfs niet toen er een vreselijk groot bedrag vrijgemaakt moest worden voor ‘De Breehoek’. Maar toen er een lening verstrekt moest worden voor verbetering van de aula (zonder noemenswaardig effect op de gemeentebegroting) schreeuwde men moord en brand, want bezuinigingen.

Bestemmingsplan Buitengebied – Paardenhouderij Gooswilligen

Aan de orde was een technisch voorstel voor een kleine aanpassing in het bestemmingsplan ten aanzien van plattelandswoningen. Dat was nodig omdat de Raad van State opdracht had gegeven het bestemmingsplan aan te passen naar aanleiding van een langslepende juridische kwestie tussen Gooswilligen 17 en 19. Gooswilligen 17 denkt beperkt te worden in zijn bedrijfsvoering als Gooswilligen 19 een paardenhouderij gaat realiseren.

Het raadsvoorstel laat geen paardenhouderij toe op Gooswilligen 19. Volgens GBS en SGP is dat niet terecht. De stemverhoudingen in de raad waren echter conform eerdere beraadslagingen en het voorstel van het college haalde het. De tijd zal leren wat het verstandigste besluit was.

Triest dieptepunt van de ‘Gooswilligen-feuilleton’ was dat GBS-voorman Brons wethouder van Dijk van leugens meende te moeten betichten. Terwijl de wethouder volstrekt integer en open handelde. Burgemeester Visser corrigeerde dat terecht.